Η ιστορία του μανιάτικου παξιμαδιού ξεκινάει από μια πολύ γνώριμη σε όλους μας ημερομηνία…από το 1821! Ναι, από την επανάσταση.
Ήταν τον Ιανουάριο του 1821, όταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης φιλοξενήθηκε στην Καρδαμύλη, στην πυργοκατοικία του Παναγιώτη Τρουπάκη Μούρτζινου.
Ο καθηγητής κ. Απ. Δασκαλάκος περιγράφει τις τελευταίες ημέρες προετοιμασίας του μεγάλου ξεσηκωμού και αναφέρει
«Όλαι αι προμήθειαι σίτου, κριθής και λουπίνων παραδίδονται και οι ‘φούρνοι’ οι οποίοι συνήθως ευρίσκονται εις την αυλή εκάστης κατοικίας, είναι ανημμένοι ημέραν και νύκταν προς κατασκευήν παξιμαδιού (καυκάλας) δια τους σάκους των πολεμιστών.
Οι κώδωνες των εκκλησιών αντηχούν αδιαλείπτως και οι Ιερείς αναπέμπτουν ευχάς υπέρ των πολεμιστών και δια την ευόδωσιν του παρασκευαζομένου απελευθερωτικού αγώνος.»
Η δική μας ιστορία ξεκινάει λίγο αργότερα στο Εξωχώρι, ένα μικρό χωριό λίγο πιο πάνω από την Καρδαμύλη από την γιαγιά μας την Ερασμία.
Συνταγή απλή και παραδοσιακή, πέρασε από τα χέρια της γιαγιάς στην μητέρα μου Αμαλία, και από εκείνη σε εμένα.
Με αυτό τον τρόπο αποφάσισα λοιπόν να πάρω και εγώ μέρος στην παράδοση του μανιάτικου παξιμαδιού και αγκάλιασα την κληρονομιά αυτή με πολλή αγάπη, φροντίζοντας να μείνω πιστή τόσο στην επιλογή αγνών υλικών όσο και στον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής των παξιμαδιών.
Αφιερωμένο στη μητέρα μου…Αμαλία